Teksten van hvanbal
1
Het geluk en toeval is mij aangeboren
Dat alles uit mij van zelve gaat
Geen kracht of techniek hoef ik aan te boren
Het ritme is aan mij gegeven
Al met de eerste slag weet het trommelvel
Wat er komen gaat
Als een wolk spreeuwen , opvliegend van de akker
Soepel vliegen mijn gedachten en handen samen
Richting gevend als vanzelf
2
De einder voor het droomoog hangt vitrage
Tussen de werkelijkheden
Wat gezien wordt is noch het antwoord , noch de vraag
bruisend wordt een wig geslagen in de scheiding
Binnen buiten
Uitdijende eindeloze einder , kosmisch waterbed
Waar ik in mezelf mag liggen wezen
3
Hond blaft , onbekende stem roept kinderen
eivol tokt benauwd een kip
In de boom een kwetterend vogelgroepje
Dikke pret in het hippen van tak naar tak
elkaars plek innemend , fladderend en flitsend
Alsof ze verspringende blaadjes zijn
Speenkruid staat speenkruid te wezen
En alles heeft een ritme
acryl 30×30
4
Voor het wringen van de tranen
Voor het vergeten van waarom
Voor de kleuren die verbleken
Voor het verzet van veel daarom
Voor in de tijd moment gekozen
Tot aan het voorbijgaan van ik dom
De leegte heeft weer kleur gekregen
Een vage glimlach komt weerom
5
Een scheve krokus staat krokus te wezen
Op een groot leeg veld
Overgewaaid of teruggetrokken
Uit een vol gazon
Het is een blauwe
Een scheve
Op een leeg veld
Dat is alles wat er is.
6
De wind waait alle onzin weg
De klanken van dat afscheid
Geven zin
Ik vang de boodschap op
Gevonden door wat ik zoek
Ga ik de toekomst in.
7
Als je op de vlucht bent voor stilstaan
bedenk dan dat er naast dit leven
Doodgewoon een ander leven is
Het enige wat je hoeft te doen is
Een kleine slag te draaien
En te zien wat er nu is
Vergeten wat toen was
Liefdevol in je persoonlijke prullenbak
Voor…………..bij
8
Als ik mijn armen zijwaarts strek
Dan kan ik vliegen , rijdend op de wind
En warme stromen hang ik boven
Dat gepriegel
Waarheen ik wens daar zal ik zijn
gewichtloos drijven , leven
Wat een prachtig vergezicht.
9
De angst voor gemis is even groot
Als de angst voor ontkenning
Het zelf zoekt zijn vertrouwen
Een eigen ruimte wordt gezocht
De zoek tocht naar de eigen hunkering
Hangt zo van de ander af
Vriendschap wordt daar niet gemist
Maar gevonden
Zomaar als geschenk
Zoals t daglicht wat er is.
10
Zomaar
Twaalf zinnen
twaalf gewone zinnen
Twaalf betekenisloze zinnen
Niet zinderend
Geen zinvolle betekenis
zinloos
Eventueel zingevend
Omdat ik er zin in heb
Om de zinnen te verzetten
Om uitzinnig de zinnen te verzetten
daarom
11
Met verwondering
Heb ik kennisgenomen
Van mijn groot verlangen
Afstand te doen
Van mijn vurige wensen
Ze zijn nogal bepalend
Daarentegen omarm ik
De kleine
Zij dragen bij aan de groei
De groei van mijn geluk
12
Als de zegt
In de pen is geslagen
Is frontaal verloren
En is de heft in huis
tenminste
Dat krijsen de toonoren
Met grote hanepoten
Botst de mist op muur
Mijn tekst
Mooi naar de kloten
Goede raad is duur
13
Ik hoor lentemuziek
De tonen gaan recht
Door de kleren in de ziel
Ik wist niet dat de zon
Gelardeerd met vogelgeluid
Mij zo beviel
Geen jouw en jij
Gewoon een beetje blij
In mijn eigen huid
Wat een pracht
Wat een prachtig
geluid
